10 dingen die parkwachters graag wilden weten

10 dingen die parkwachters graag wilden weten

Van grizzlyberen tot bugbears: vijf parkwachters delen de grillen van hun unieke baan

Er bestaat geen twijfel over dat de natuur floreert tijdens de lockdown. Er zijn bemoedigende verhalen over de Himalaya die uit de Indiase smog tevoorschijn komt, over mollen in Groot-Brittannië die boven de grond te zien zijn en over herten die door de straten van Japan dwalen.

Helaas zullen deze verschijnselen waarschijnlijk niet lang na de lockdown eindigen als mensen weer normaal gaan werken.

Om de lezers – en onszelf – eraan te herinneren om opnieuw zo verantwoord mogelijk met de natuur om te gaan als we weer mogen terugkeren, hebben we vijf parkwachters gevraagd een aantal dingen te delen waarvan ze wilden dat we ze wisten. De Rangers zijn gevestigd in de VS (en blijven vanwege vertrouwelijkheidsredenen naamloos), maar bijna al hun punten zijn wereldwijd van toepassing.

We haten het als je het park niet respecteert

Eerst en vooral willen de rangers dat je het park respecteert. Ze vragen bezoekers om de zeven principes van Leave No Trace te volgen, die onervaren wandelaars leren openbare gronden en wateren te respecteren.

Deze principes zijn: vooruit plannen en voorbereiden, reizen en kamperen op duurzame oppervlakken, afval op de juiste manier weggooien, achterlaten wat je vindt, de impact van kampvuren minimaliseren, dieren in het wild respecteren en rekening houden met andere bezoekers - waarvan we er hieronder enkele bespreken.

alt="Maak nooit een illegaal kampvuur">PPA/ShutterstockMaak nooit een illegaal kampvuur aan

Bezoekers moeten voorzichtig zijn met het klimmen in bomen, het afwijken van paden, het vrij rondlopen van honden en het gebruik van drones in verboden gebieden. Zoals een boswachter het verwoordt: "Het park is onze kerk. Dus als je wilde bloemen plukt, je naam in een boom kerft, een illegaal kampvuur maakt of je afval achterlaat, beschadig je een heilige plek voor ons."

Voer alstublieft geen wilde dieren, of het nu een beer of een eekhoorn is

De meesten van ons weten dat je een beer niet moet benaderen. Sommigen van ons zullen er echter niet aan denken om dichtbij een eekhoorn of een soortgelijk schattig wezentje te komen – misschien zelfs te voeden. Parkwachters vragen u afstand te houden van alle wilde dieren en ze nooit te voeren.

alt=“Het voeren van wilde dieren maakt ze gewend aan mensen, zeggen parkwachters”>Dennis W. Donohue/ShutterstockDoor wilde dieren te voeren, wennen ze aan mensen

“Door wilde dieren te voeren, wennen ze aan mensen”, zegt een boswachter. "Als een beer bijvoorbeeld zijn angst voor ons verliest, voelt hij zich op zijn gemak bij het inbreken in voertuigen en rondsnuffelen op campings. Hij wordt een 'probleembeer', die een gevaar vormt voor mensen en zichzelf."

Wees geen 'Code W'

Als u aan een ziekte lijdt, roep dan om hulp. Als u zich echter een beetje moe voelt en het niet kunt opbrengen om deze steile vallei uit te lopen, neem dan even de tijd om bij uzelf te komen en volhard dan.

Rangers hebben een speciale naam voor toeristen die om hulp roepen terwijl er medisch niets met hen aan de hand is: een code W voor ‘watje’.

alt="Sommige toeristen vragen om hulp alleen maar omdat ze moe zijn">Crazystocker/ShutterstockSommige toeristen zullen om redding vragen alleen maar omdat ze moe zijn

“Sommige toeristen roepen om hulp omdat ze te moe zijn om te lopen”, aldus een parkwachter. “Wij kunnen en willen hiervoor geen helikopter sturen.”

Een ander voegde eraan toe: "Neem alsjeblieft wat gezond verstand mee. Als je gaat wandelen, controleer dan het weer, pak de tien essentiële spullen in en draag altijd geschikte schoenen. Ik heb mensen zien wandelen op stiletto's..."

De ‘gekke selfie’ is het niet waard

Naar verluidt zijn tussen 2011 en 2017 259 mensen gestorven tijdens het maken van een selfie. Het gaat onder meer om verschillende sterfgevallen in openbare parken, waaronder die van een Israëlische tiener in Yosemite en een getrouwd stel in hetzelfde park slechts een maand later.

alt=”Parkeerwachters waarschuwen voor verraderlijke selfies”>Guy RD/ShutterstockParkwachters waarschuwen voor riskante selfies

Parkwachters vragen bezoekers voorzichtig te zijn bij het naderen van kliffen of kwetsbare constructies.

“Ons motto is: bescherm het park tegen de mensen, de mensen tegen het park en de mensen tegen de mensen”, zegt een boswachter. “Tragisch genoeg betekent dat soms dat je jezelf tegen jezelf moet beschermen.”

Als je helemaal verdwaald bent, blijf dan zitten

Pak altijd de 10 essentiële spullen in en vertel altijd aan iemand waar je heen gaat en wanneer je terugkomt. (Als je dit niet belangrijk vindt, kan het kijken naar 127 Hours je misschien van het tegendeel overtuigen.)

alt="Gebruik de “STOP”-principes om jezelf te heroriënteren">GaudiLab/ShutterstockGebruik de “STOP”-principes om jezelf te heroriënteren

Als u zich, ondanks uw inspanningen, volledig omgedraaid voelt, volg dan de “STOP”-principes: stop zodra u zich realiseert dat u verdwaald bent. Denk na over hoe je daar bent gekomen en welke bezienswaardigheden je onderweg hebt gezien. Observeer uw omgeving en probeer uw kompas en kaart te gebruiken om te bepalen waar u zich bevindt en uw volgende stappen te plannen. Beweeg niet voordat u daar een goede reden voor heeft. Als je helemaal verdwaald bent en niet op je plan kunt vertrouwen, stop dan.

“Het is het beste om op één plek te blijven”, zegt een ervaren ranger. “Het is waarschijnlijk dat zoekers deze locatie zullen bereiken. Door slechts één mijl te verplaatsen ontstaat een zoekgebied van drie vierkante mijl. Door twee te verplaatsen wordt dat uitgebreid naar 12 vierkante mijl.”

We hebben een diversiteitsprobleem

“Als het om de natuur gaat, hebben we een diversiteitsprobleem”, geeft een boswachter toe.

In de Verenigde Staten bestaat volgens de National Park Service 20% van de bezoekers van de nationale parken uit etnische minderheden, vergeleken met bijna 40% van de algemene bevolking.

alt="Het zijn meestal dezelfde mensen die nationale parken gebruiken">Galyna Androesko/ShutterstockNationale parken hebben een diversiteitsprobleem

In Engeland komt slechts 1% van de bezoekers van de nationale parken uit etnische minderheden, vergeleken met 14% van de algemene bevolking, gebaseerd op cijfers van Natural England en het Office of National Statistics.

“We proberen de diversiteit van ons personeelsbestand te vergroten”, voegde de boswachter eraan toe. “We hopen dat gekleurde mensen zich prettiger zullen voelen in de natuur als ze zichzelf in ons weerspiegeld zien.”

Wij hebben ook een zelfmoordprobleem

Tussen 2003 en 2009 werden 286 gevallen van zelfmoord gemeld in Amerikaanse nationale parken, een gemiddelde van 41 gevallen per jaar, meldt de CDC. Van de 286 gebeurtenissen was 68% fataal.

alt="Parkeerwachters zijn getraind in zelfmoordpreventie">Rokasmal/ShutterstockParkwachters zijn getraind in zelfmoordpreventie

“We zijn getraind in zelfmoordpreventie”, zegt een boswachter. “Een collega van mij kreeg bijvoorbeeld ooit een telefoontje van een bezoeker met de vraag hoe vaak we op een bepaald uitkijkpunt patrouilleren. Het was een vreemde vraag, dus hij ging verder op onderzoek uit en realiseerde zich dat ze erover nadacht haar leven te beëindigen. Ze probeerde uit te vinden hoe lang het zou duren voordat een ranger haar lichaam zou vinden. Hij kon haar kalmeren, maar die mogelijkheid hebben we niet altijd. Soms moeten we een lichaam bergen. Dit kan traumatiserend zijn, niet alleen voor medewerkers, maar ook voor getuigen.”

Wij zijn niet de politie

“We zullen altijd proberen bezoekers te helpen, maar onthoud alsjeblieft dat we geen politieagenten zijn”, aldus een parkwachter. “We zijn getraind om situaties onschadelijk te maken, maar we zijn geen volwaardige wetshandhavers.”

Rangers krijgen te maken met allerlei gevaarlijke scenario's, van blanke supremacisten in het Zion National Park tot gewone Joes die actie ondernemen na een biertje te veel.

alt=“Rangers confronteerden blanke supremacisten in Zion National Park”>Bill45/SutterstockRangers confronteerden blanke supremacisten in Zion National Park

“Ik ben met allerlei namen uitgescholden”, zegt een boswachter die in een van de drie grote Amerikaanse nationale parken werkt (Yellowstone, Yosemite, Grand Canyon). “Pine Pigs is een bijzondere favoriet”, voegt hij er wrang aan toe.

Natuurlijk zijn deze aanvallen vaak meer dan alleen verbaal. In 2005 hadden parkwachters vijf keer meer kans om aangevallen te worden dan agenten van de Amerikaanse grenspolitie en twaalf keer meer kans dan FBI-agenten.

Het kan een beangstigende klus zijn

Het kan een enge klus zijn, omdat rangers niet alleen te maken krijgen met bedreigingen van mensen, maar ook van dieren in het wild. In bepaalde parken hebben rangers de taak om conflicten tussen mens en beer te kalmeren.

alt="Rangers worden bedreigd door zowel mensen als dieren">Mark Van Scyoc/ShutterstockRangers worden bedreigd door zowel mensen als dieren

“Het helpt niet als mensen de instructies niet opvolgen”, zegt een boswachter. “Ik heb ooit een berenjong moeten redden zonder zijn moeder te waarschuwen, maar toen ik de verzamelde toeschouwers vroeg een stapje terug te doen, luisterde niemand, ook al was het een potentieel dodelijke situatie.”

Hoewel er veel gevaarlijke soorten voorkomen in de Amerikaanse nationale parken, “zijn mensen doorgaans moeilijker in de omgang”, voegt de boswachter eraan toe.

Elk park is als een kampioenschap

“Net als je denkt alles over een park te weten, krijg je een vraag die je nog nooit eerder hebt gehoord”, zegt een boswachter. “Elk park is als zijn eigen kampioenschap.”

alt=“Rangers weten veel over de flora, fauna en geologie van hun parken”>Lorcel/ShutterstockRangers weten veel over de flora, fauna en geologie van hun parken

Parkwachters kunnen zelfs een buitengewoon scala aan trivia, feiten en historische informatie over de flora, fauna en geologie van een park opnoemen.

“We zeggen altijd dat als je hebt betaald om een ​​park binnen te komen, maar niet bent gestopt om met ons te praten, je niet waar voor je geld krijgt”, zegt de boswachter. “Of het nu om een ​​geheime locatie in het park gaat of om een ​​feit dat je tijdens het lopen van de trails niet beseft, wij kunnen je altijd iets vertellen dat je anders gemist zou hebben.”

oud=““>

oud=““>

Lonely Planet USA's National Parks is een uitgebreide gids voor de nationale parken van de VS, ideaal voor degenen die zowel de topattracties willen verkennen als de minder bereisde wegen willen bewandelen.

Missieverklaring: Bill45/Shutterstock

      .