Σε κάθε γωνία: Η εκπληκτική ιστορία του Λονδίνου

Σε κάθε γωνία: Η εκπληκτική ιστορία του Λονδίνου

Στο Λονδίνο μπορείς να προσπερνάς κάτι σημαντικό κάθε μέρα χωρίς να το προσέχεις. Παραθέτουμε 10 κρυμμένα μέρη που απεικονίζουν την εκπληκτική ιστορία του Λονδίνου

Στο Λονδίνο λείπουν πολλά: ο καιρός για πικνίκ τον Ιούλιο, η αντοχή στο χιόνι του χειμώνα, μια αποτελεσματική λύση στην εισβολή των χίπστερ. Ό,τι έχει σε αφθονία – περισσότερο από σχεδόν οποιαδήποτε άλλη πόλη στον κόσμο – είναι μια ανεξάντλητη πηγή συναρπαστικής ιστορίας. Ξεχύνεται από θόλους και πύργους, κυλά ανάμεσα στα ρεύματα του Τάμεση και ορμάει μέσα από τις φλέβες του υπόγειου δικτύου μας.

Στην πραγματικότητα, η ιστορία του Λονδίνου είναι τόσο πλούσια και ευρεία που θα μπορούσες εύκολα να περάσεις από κάτι διαφορετικό κάθε μέρα χωρίς να συνειδητοποιήσεις τη σημασία του. Εδώ παραθέτουμε 10 εξαιρετικές ιστορικές τοποθεσίες που κρύβονται πίσω από μια συνηθισμένη πρόσοψη.

Χάρτης της ιστορίας του Λονδίνου

1. Royal London Hospital

Σημασία: Τελικός χώρος ανάπαυσης του Joseph Merrick, γνωστός και ως «The Elephant Man» σταθμός του υπόγειου σιδηρόδρομου: Whitechapel (District Line)

alt=““>(Εικόνα: Reading Tom, Creative Commons)

Η τραγική ιστορία του Τζόζεφ Μέρικ τελειώνει στους αντηχούντες διαδρόμους του Royal London Hospital στο Whitechapel. Ο Μέρικ γεννήθηκε στο Λέστερ το 1862, έχασε τη μητέρα του σε ηλικία 10 ετών, παράτησε το σχολείο σε ηλικία 13 ετών και έφυγε από το σπίτι αφού τον απέρριψαν ο πατέρας και η θετή μητέρα του.

Είχε εκτεθεί ως ανθρώπινη περιέργεια στο Λονδίνο και σε όλη την Ευρώπη πριν τον ληστέψουν από τον μάνατζέρ του και τον εγκαταλείψουν στις Βρυξέλλες. Όταν επέστρεψε στο Λονδίνο, τέθηκε υπό τη φροντίδα του γιατρού Φρέντερικ Τρέβς, ενός χειρουργού που τον είχε εξετάσει αρκετά χρόνια νωρίτερα.

alt="History of the London Elephant Man">(Εικόνα: Public Domain)

Παρά την τελική κατάστασή του, ο Merrick επετράπη να παραμείνει στο νοσοκομείο επ' αόριστον. Τέσσερα χρόνια αργότερα, στις 11 Απριλίου 1890, ο Merrick πέθανε σε ηλικία 27 ετών. Η επίσημη αιτία θανάτου ήταν η ασφυξία, αλλά ο Treves, ο οποίος ανατέμνει το σώμα, είπε ότι ο Merrick πέθανε από εξάρθρωση του λαιμού ενώ προσπαθούσε να κοιμηθεί ξαπλωμένος για να «είναι σαν τους άλλους ανθρώπους».

Ο σκελετός του Merrick είναι κλειδωμένος σε ένα μικρό μουσείο στην ιατρική σχολή του Βασιλικού Λονδίνου και συνήθως δεν εκτίθεται δημόσια.

2. Η αντλία νερού του John Snow

Σημασία: Βοήθησε να αποδειχθεί ότι η χολέρα μεταδίδεται μέσω μολυσμένου νερού. Σταθμός του μετρό: Oxford Circus (Central Line)

alt="Ιστορία της αντλίας νερού του Λονδίνου">(Εικόνα: Justinc, Creative Commons)

Υπάρχει μια αχρηστευμένη αντλία νερού στην οδό Broadwick, στο δυτικό άκρο του Σόχο. Φαίνεται ακίνδυνο, αλλά αυτή η αντλία, αντίγραφο του πρωτότυπου, αναφέρεται στο ξέσπασμα της χολέρας το 1854 στο Σόχο και στα γεγονότα που οδήγησαν τον Βρετανό γιατρό Τζον Σνόου να αποδείξει ότι η ασθένεια μεταδόθηκε μέσω μολυσμένου νερού, όχι μέσω εισπνοής αναθυμιάσεων ή ενός «μίασμα στην ατμόσφαιρα», όπως πιστεύεται συνήθως.

Εκείνη την εποχή, ο Δρ. Σνόου: "Υπήρξαν περισσότερες από 500 θανατηφόρες κρίσεις χολέρας σε 10 ημέρες μέσα σε 250 γιάρδες από το σημείο όπου η Cambridge Street συναντά την Broad Street. Όταν αντιλήφθηκα την κατάσταση, υποψιάστηκα ότι το νερό είχε μολυνθεί από την πολυσύχναστη αντλία του δρόμου στην Broad Street."

Χρησιμοποιώντας ένα γεωγραφικό πλέγμα για την παρακολούθηση των θανάτων από χολέρα, ο Δρ. Σνόου χρησιμοποίησε κάθε περίπτωση για να καθορίσει την πρόσβαση στην αντλία, αποδεικνύοντας τελικά ότι ήταν πράγματι η πηγή της επιδημίας. Το έργο του ήταν πρωτοποριακό και θεωρείται από πολλούς ως η γέννηση της επιδημιολογίας.

3. Σταθμός Aldgate

Σημασία: Χτισμένο σε έναν τεράστιο λάκκο πανούκλας. Σταθμός του μετρό: Aldgate (γραμμές Circle και Metropolitan)

alt=““>(Εικόνα: Sunil060902, Creative Commons)

Πιο πρόσφατα, το Aldgate East έχει αναγνωριστεί ως ένας από τους τόπους των βομβαρδισμών του Λονδίνου στις 7/7. Ωστόσο, η μακάβρια ιστορία του πηγαίνει πολύ πιο πίσω. Μέχρι τα ίδια τα θεμέλια.

Όταν η Μεγάλη Πανούκλα του 1665 σκότωσε 100.000 Λονδρέζους - σχεδόν το ένα τέταρτο του πληθυσμού - οι κοινότητες αγωνίστηκαν να θάψουν τα πτώματα σε κατάλληλους τάφους. Ως εκ τούτου, έσκαψαν μεγάλοι ομαδικοί τάφοι ή «λάκκοι πανώλης» για να χωρέσουν μεγάλες ποσότητες πτωμάτων. Λέγεται ότι ο σταθμός Aldgate χτίστηκε σε έναν τέτοιο τάφο, με 1.000 πτώματα θαμμένα κάτω από τις ράγες.

4. Τείχος του Λονδίνου

Σημασία: Χτίστηκε στη ρωμαϊκή εποχή για να υπερασπιστεί την πόλη Londinium σταθμός του μετρό: Tower Hill (District Line for the Wall, St Paul's, Central Line for the Fort)

old="">

Αρχικά χτισμένο γύρω στο 200 μ.Χ., αυτό το αρχαίο τείχος εκτεινόταν για τρία μίλια και υπερασπιζόταν την τότε ρωμαϊκή πόλη Londinium. Στους επόμενους αιώνες, μεγάλο μέρος του τείχους καταστράφηκε ή επισκιάστηκε από την ανάπτυξη, αλλά τμήματα του εξακολουθούν να είναι ορατά.

Υπάρχει ένα καλοδιατηρημένο τμήμα στο Tower Hill, καθώς και το Ρωμαϊκό Φρούριο του Λονδίνου στην οδό Noble και μερικά από τα απομεινάρια του σε έναν κοντινό υπόγειο χώρο στάθμευσης αυτοκινήτων. Οι επισκέψεις μπορούν να κανονιστούν μέσω του Μουσείου του Λονδίνου.

5. The Elms, Smithfield

Σημασία: Τόπος εκτέλεσης του William Wallace από το σταθμό Braveheart του μετρό: Barbican (Circle, Hammersmith & City και Metropolitan Lines)

alt=““>(Εικόνα: Colin Smith, Creative Commons)

Το Smithfield στο Ανατολικό Λονδίνο ήταν ο τόπος πολλών διάσημων εκτελέσεων, συμπεριλαμβανομένης αυτής του Γουίλιαμ Γουάλας του Braveheart, ο οποίος εκτελέστηκε εκεί το 1305. Μετά τη σύλληψή του, ο Wallace φέρεται να απάντησε στην κατηγορία της προδοσίας με το: "Δεν θα μπορούσα να είμαι προδότης του Edward, γιατί δεν ήμουν ποτέ υποκείμενος του".

Μετά τη δίκη του τον Αύγουστο του 1305, ο Γουάλας απαγχονίστηκε, τραβήχτηκε και περιορίστηκε στο The Elms. Ακριβώς σε περίπτωση που δεν είστε σίγουροι τι σημαίνει αυτό, ο Wallace ξεγυμνώθηκε, σύρθηκε στην πόλη με ένα άλογο, στραγγαλίστηκε με κρέμασμα αλλά αφέθηκε ζωντανός, αποστομώθηκε, ξεκοιλιάστηκε με τα εντόσθιά του καμένα μπροστά του, αποκεφαλίστηκε και μετά κόπηκε σε τέσσερα κομμάτια (δηλαδή κόπηκε στα τέσσερα).

Το διατηρημένο κεφάλι του τοποθετήθηκε σε μια ακίδα στη Γέφυρα του Λονδίνου και τα άκρα του εκτέθηκαν ξεχωριστά στο Newcastle upon Tyne, στο Berwick-upon-Tweed, στο Stirling και στο Perth. Χαψιά.

6. Λάμπα στην πίστα καρτ

Σημασία: Η τελευταία εναπομείνασα λάμπα καναλιού του Λονδίνου Σταθμός του μετρό: Charing Cross (Bakerloo και Northern Lines, σε κοντινή απόσταση με τα πόδια από την πλατεία Τραφάλγκαρ)

alt=““>(Εικόνα: Mike T, Creative Commons)

Στο Carting Lane, ακριβώς πάνω στην παραλία, βρίσκεται ένα ενιαίο κτίριο που λέγεται ότι είναι το τελευταίο από τα «λάμπες καναλιού» του Λονδίνου. Το Webb Patent Sewer Gas Lamp εφευρέθηκε στα τέλη του 19ου αιώνα και είχε διπλό σκοπό: πρώτον, να κάψει τις οσμές από το αποχετευτικό σύστημα του Λονδίνου και δεύτερον, να διατηρήσει το Λονδίνο φωτισμένο με οικονομικά αποδοτικό τρόπο.

Η λάμπα ανάβει 24 ώρες την ημέρα και προορίζεται να τροφοδοτείται από τους επισκέπτες του κοντινού Savoy Hotel, δίνοντάς της το παρατσούκλι "Fart Alley". Αξίζει να σημειωθεί ότι η αρχική λάμπα ανατράπηκε κατά λάθος από φορτηγό που έκανε όπισθεν πριν από μερικά χρόνια και στη συνέχεια αποκαταστάθηκε. Τώρα προστατεύεται από το Συμβούλιο του Γουέστμινστερ.

7. Σταθμός Sloane Square

Σημασία: Μεταφέρει μέρος του χαμένου σταθμού Westbourne RiverTube: Sloane Square (γραμμές Circle και District)

alt=““>(Εικόνα: Oxyman, Creative Commons)

Ο ποταμός Westbourne, ένας μικρός παραπόταμος του Τάμεση, είναι ένας από τους «χαμένους ποταμούς» του Λονδίνου, που οδηγείται υπόγεια για να ανοίξει ο δρόμος για ανάπτυξη. Στις αρχές του 1800, καθώς οι περιοχές Belgravia, Chelsea και Paddington άρχισαν να επεκτείνονται, κατέστη απαραίτητο να μετακινηθεί ο ποταμός Westbourne υπόγεια για να χτιστεί πάνω του.

Οι εργασίες επέκτασης ολοκληρώθηκαν τη δεκαετία του 1850 και ο ποταμός έχει χαθεί από τότε. Ο αρχικός σωλήνας που μεταφέρει το ποτάμι μπορεί ακόμα να δει πάνω από την πλατφόρμα του σταθμού του μετρό Sloane Square. Ο σταθμός βομβαρδίστηκε κατά τη διάρκεια της Μάχης της Βρετανίας τον Νοέμβριο του 1940, αλλά ο παλιός σιδερένιος σωλήνας παρέμεινε άθικτος.

8. White’s Row Alley

Σημασία: Το κυνήγι του Τζακ του Αντεροβγάλτη, που κάποτε περιγραφόταν ως «ο χειρότερος δρόμος του Λονδίνου» Σταθμός του μετρό: Aldgate East (γραμμές District και Hammersmith & City)

alt="Dorset Street also">Στη συνέχεια, Dorset Street (Εικόνα: Public Domain)

Η Dorset Street έχει υποστεί πολλές αλλαγές με τα χρόνια, κάτι που είναι κατανοητό αν σκεφτεί κανείς ότι κάποτε ήταν γνωστή ως «ο χειρότερος δρόμος του Λονδίνου» και καταλαμβανόταν από εγκληματίες και κακούς. Ο διαβόητος δολοφόνος Τζακ ο Αντεροβγάλτης σημείωσε ένα θύμα εκεί και έστησε το σκηνικό για πολλές άλλες φρικτές δολοφονίες.

Το 1904 μετονομάστηκε σε «Duval Street» για να απαλλαγεί από το σκοτεινό παρελθόν της και αργότερα ισοπεδώθηκε και εξελίχθηκε σε πάρκινγκ. Σήμερα λέγεται ότι είναι ένα ανώνυμο ιδιωτικό δρομάκι που εκτείνεται ανάμεσα σε ένα πάρκινγκ και μερικές αποθήκες βόρεια του White's Row.

alt="History of London's Duval Street">(Εικόνα: Matt Hucke, Creative Commons)

9. Πλατεία Τραφάλγκαρ «Τάρντις»

Σημασία: Ο μικρότερος αστυνομικός σταθμός του Λονδίνου Σταθμός του μετρό: Charing Cross (Bakerloo και Northern Lines)

alt="History of the London Tardis">(Εικόνα: Kim Fyson, Creative Commons)

Αυτό το μικροσκοπικό κουτί στη γωνία της πλατείας Τραφάλγκαρ είναι (ή ήταν) το μικρότερο αστυνομικό τμήμα του Λονδίνου. Ιδρύθηκε το 1926, ο χώρος χρησίμευε ως επιφυλακή από τον οποίο η αστυνομία μπορούσε να παρακολουθεί τους διαδηλωτές και τους ταραχοποιούς που συγκεντρώνονταν στην πλατεία Τραφάλγκαρ.

Ο σταθμός, αρκετά μεγάλος για ένα μόνο άτομο, είχε άμεση σύνδεση με τη Σκότλαντ Γιαρντ καθώς και «σχισμές» στο πλάι, υποτίθεται ότι πυροβολούσαν ταραξίες. Σήμερα, όταν κοιτάς από τα παράθυρα, δεν βλέπεις ένα μπόμπι, αλλά μάλλον μια εντυπωσιακή συλλογή από σφουγγαρίστρες. Λειτουργεί ως αποθήκη για τις καθαρίστριες της πόλης. Ή έτσι μας λένε.

10. Νεκροταφείο κατοικίδιων στο Hyde Park

Σημασία: Σπίτι σε περισσότερα από 300 νεκρά κατοικίδια Σταθμός του υπόγειου σιδηρόδρομου: Marble Arch, Lancaster Gate ή Queensway (Κεντρική γραμμή), Hyde Park Corner (Piccadilly Line)

alt="Ιστορία του νεκροταφείου κατοικίδιων του Λονδίνου">(Εικόνα: Caroline et Louis Volant, Creative Commons)

Κρυμμένο στο πυκνό χαμόκλαδο πίσω από το Victoria Gate Lodge στο Hyde Park βρίσκεται ένα νεκροταφείο κατοικίδιων που περιέχει περισσότερα από 300 νεκρά κατοικίδια, συμπεριλαμβανομένων σκύλων, γατών, πουλιών, ακόμη και ενός πιθήκου.

Αυτό το βικτοριανό στολίδι, που ιδρύθηκε το 1880, φέρεται να ζωντάνεψε τυχαία όταν ο θυρωρός κ. Γουίνμπριτζ επέτρεψε σε ένα ντόπιο ζευγάρι να θάψει το σκύλο των παιδιών τους εκεί. Τον επόμενο χρόνο υποχρέωσε άλλο ένα αίτημα, και άλλο, και άλλο... Ο ιστότοπος είναι κλειστός για το κοινό, αλλά οι περίεργοι επισκέπτες μπορούν να κάνουν κράτηση με την αστυνομία του Hyde Park.

Το Very British Problems του Rob Temple είναι μια ξεκαρδιστική ματιά στη βρετανική ψυχή.

Πρόσθετη φωτογραφία: Dreamstime

      .