Na każdym rogu: niezwykła historia Londynu

Na każdym rogu: niezwykła historia Londynu

W Londynie można codziennie przechodzić obok czegoś ważnego, nawet tego nie zauważając. Przedstawiamy 10 ukrytych miejsc, które ilustrują niezwykłą historię Londynu

Londynowi brakuje wiele: lipcowej pogody na piknik, odporności na zimowy śnieg, skutecznego rozwiązania na inwazję hipsterów. To, czego ma pod dostatkiem – więcej niż prawie jakiekolwiek inne miasto na świecie – to niewyczerpane źródło fascynującej historii. Wylewa się z kopuł i wież, płynie wśród prądów Tamizy i pędzi żyłami naszej podziemnej sieci.

Tak naprawdę historia Londynu jest tak bogata i rozległa, że ​​z łatwością można codziennie przechodzić obok czegoś innego, nie zdając sobie sprawy z jego znaczenia. Poniżej przedstawiamy 10 niezwykłych obiektów historycznych, które kryją się za banalną fasadą.

Historia mapy Londynu

1. Szpital Królewski w Londynie

Znaczenie: Miejsce spoczynku Josepha Merricka, znanego również jako „Człowiek słoń”. Stacja metra: Whitechapel (linia District)

alt=““>(Zdjęcie: Reading Tom, Creative Commons)

Tragiczna historia Josepha Merricka kończy się w rozbrzmiewających echem korytarzach Royal London Hospital w Whitechapel. Merrick urodził się w Leicester w 1862 r., stracił matkę w wieku 10 lat, opuścił szkołę w wieku 13 lat i opuścił dom po odrzuceniu go przez ojca i macochę.

Jako ciekawostkę wystawiano go w Londynie i całej Europie, po czym został okradziony przez zarządcę ulicy i porzucony w Brukseli. Kiedy wrócił do Londynu, został oddany pod opiekę doktora Fredericka Trevesa, chirurga, który badał go kilka lat wcześniej.

alt="Historia człowieka-słonia londyńskiego">(Zdjęcie: domena publiczna)

Pomimo śmiertelnego stanu Merrickowi pozwolono pozostać w szpitalu na czas nieokreślony. Cztery lata później, 11 kwietnia 1890 roku, Merrick zmarł w wieku 27 lat. Oficjalną przyczyną śmierci było uduszenie, ale Treves, który dokonał sekcji ciała, powiedział, że Merrick zmarł z powodu zwichnięcia szyi, próbując spać w pozycji leżącej, aby „być jak inni ludzie”.

Szkielet Merricka jest zamknięty w małym muzeum w szkole medycznej Royal London i zwykle nie jest wystawiany publicznie.

2. Pompa wody Johna Snowa

Znaczenie: Pomógł udowodnić, że cholera jest przenoszona przez skażoną wodę. Stacja metra: Oxford Circus (linia centralna)

alt=„Historia londyńskiej pompy wodnej”>(Zdjęcie: Justinc, Creative Commons)

Na Broadwick Street, na zachodnim krańcu Soho, znajduje się nieużywana pompa wodna. Wydaje się nieszkodliwa, ale ta pompa, replika oryginału, nawiązuje do wybuchu cholery w Soho w 1854 roku i wydarzeń, które doprowadziły brytyjskiego lekarza Johna Snowa do udowodnienia, że ​​choroba była przenoszona przez skażoną wodę, a nie przez wdychanie oparów lub „miazmy w atmosferze”, jak powszechnie uważano.

W tamtym czasie dr Snow: „W ciągu 10 dni w promieniu 250 metrów od miejsca, w którym Cambridge Street łączy się z Broad Street, doszło do ponad 500 śmiertelnych ataków cholery. Kiedy dowiedziałem się o sytuacji, podejrzewałem skażenie wody z ruchliwej pompy ulicznej na Broad Street”.

Wykorzystując siatkę geograficzną do śledzenia zgonów z powodu cholery, dr Snow wykorzystał każdy przypadek do ustalenia dostępu do pompy, ostatecznie udowadniając, że rzeczywiście było to źródło epidemii. Jego praca była przełomowa i przez wielu uważana za narodziny epidemiologii.

3. Stacja Aldgate

Znaczenie: Zbudowany na ogromnej jamie zarazy. Stacja metra: Aldgate (linie Circle i Metropolitan)

alt=““>(Zdjęcie: Sunil060902, Creative Commons)

Niedawno Aldgate East zostało zidentyfikowane jako jedno z miejsc zamachów bombowych w Londynie 7 lipca. Jednak jego makabryczna historia sięga znacznie dalej. Do samych fundamentów.

Kiedy Wielka Zaraza w 1665 r. zabiła 100 000 londyńczyków – prawie jedną czwartą populacji – społeczności miały trudności z pochowaniem ciał w odpowiednich grobach. Dlatego wykopywano duże masowe groby, czyli „doły zarazy”, w których można było przechowywać duże ilości zwłok. Mówi się, że na takim grobie zbudowano stację Aldgate, a pod torami pochowano 1000 ciał.

4. Mur Londyński

Znaczenie: Zbudowany w czasach rzymskich w celu obrony miasta Londinium. Stacja metra: Tower Hill (linia dzielnicowa dla Muru, Św. Pawła, linia centralna dla fortu)

stary=„„>

Ten starożytny mur, zbudowany około 200 roku naszej ery, rozciągał się na długości trzech mil i bronił ówczesnego rzymskiego miasta Londinium. W następnych stuleciach znaczna część muru została zniszczona lub zasłonięta przez rozwój, ale jego części nadal można zobaczyć.

Na Tower Hill znajduje się dobrze zachowana część, a także rzymski fort London przy Noble Street i niektóre jego pozostałości na pobliskim parkingu podziemnym. Zwiedzanie można umówić się za pośrednictwem Muzeum Londynu.

5. Wiązy, Smithfield

Znaczenie: Miejsce egzekucji Williama Wallace'a ze stacji metra Braveheart: Barbican (linie Circle, Hammersmith & City i Metropolitan)

alt=““>(Zdjęcie: Colin Smith, Creative Commons)

Smithfield we wschodnim Londynie było miejscem kilku słynnych egzekucji, w tym Williama Wallace’a z Braveheart, który został tam stracony w 1305 roku. Po aresztowaniu Wallace podobno odpowiedział na zarzut zdrady słowami: „Nie mogłem być zdrajcą Edwarda, bo nigdy nie byłem jego poddanym”.

Po procesie w sierpniu 1305 roku Wallace został powieszony, pociągnięty i poćwiartowany w The Elms. Na wypadek, gdybyś nie był pewien, co to znaczy, Wallace został rozebrany do naga, ciągnięty przez miasto na koniu, uduszony przez powieszenie, ale wypuszczony żywcem, wykastrowany, wypatroszony z wnętrznościami spalonymi przed nim, ścięty, a następnie pocięty na cztery części (tj. poćwiartowane).

Jego zachowaną głowę umieszczono na kolcu na moście londyńskim, a jego kończyny wystawiano oddzielnie w Newcastle nad rzeką Tyne, Berwick-upon-Tweed, Stirling i Perth. Łyk.

6. Lampa na torze kartingowym

Znaczenie: ostatnia pozostała latarnia kanałowa w Londynie Stacja metra: Charing Cross (linie Bakerloo i Northern, w odległości spaceru od Trafalgar Square)

alt=““>(Zdjęcie: Mike T, Creative Commons)

Przy Carting Lane, tuż przy plaży, stoi pojedynczy budynek, o którym mówi się, że jest ostatnią londyńską „latarnią kanałową”. Lampa gazowa Webb Patent Sewer została wynaleziona pod koniec XIX wieku i miała podwójny cel: po pierwsze, wypalanie zapachów z londyńskiej kanalizacji, a po drugie, ekonomiczne oświetlenie Londynu.

Lampa świeci 24 godziny na dobę i ma być zasilana przez gości pobliskiego hotelu Savoy, dzięki czemu zyskała przydomek „Fart Alley”. Warto dodać, że oryginalna lampa została kilka lat temu przypadkowo przewrócona przez cofającą ciężarówkę i została następnie odrestaurowana. Obecnie jest chroniony przez Radę Westminsterską.

7. Stacja Sloane Square

Znaczenie: Obsługuje część zaginionej stacji Westbourne RiverTube: Sloane Square (linie Circle i District)

alt=““>(Zdjęcie: Oxyman, Creative Commons)

Rzeka Westbourne, mały dopływ Tamizy, to jedna z „zaginionych rzek” Londynu, wpompowana pod ziemię, aby zrobić miejsce pod zabudowę. Na początku XIX wieku, gdy obszary Belgravia, Chelsea i Paddington zaczęły się powiększać, konieczne stało się przeniesienie rzeki Westbourne pod ziemię, aby nad nią zabudować.

Prace rozwojowe zakończono w latach pięćdziesiątych XIX wieku i od tego czasu rzeka zanikła. Oryginalną rurę przewożącą rzekę nadal można zobaczyć nad peronem stacji metra Sloane Square. Stacja została zbombardowana podczas bitwy o Anglię w listopadzie 1940 r., ale stara żelazna rura pozostała nienaruszona.

8. Aleja White’s Row Alley

Znaczenie: teren polowań Kuby Rozpruwacza, kiedyś określany jako „najgorsza ulica w Londynie”. Stacja metra: Aldgate East (linie District oraz Hammersmith & City)

alt="Dorset Street także">Następnie Dorset Street (Zdjęcie: domena publiczna)

Dorset Street przeszła przez lata wiele zmian, co jest zrozumiałe, biorąc pod uwagę, że kiedyś nazywano ją „najgorszą ulicą w Londynie” i była okupowana przez przestępców i złoczyńców. Notoryczny morderca Kuba Rozpruwacz pochłonął tam ofiarę i przygotował scenę dla kilku innych makabrycznych morderstw.

Aby pozbyć się swojej mrocznej przeszłości, w 1904 roku przemianowano ją na „Duval Street”, a później zrównano ją z ziemią i zagospodarowano na parking. Dziś mówi się, że jest to nienazwana prywatna uliczka, która biegnie między parkingiem a niektórymi magazynami na północ od White's Row.

alt=„Historia londyńskiej Duval Street”>(Zdjęcie: Matt Hucke, Creative Commons)

9. Trafalgar Square „Tardis”

Znaczenie: Najmniejszy komisariat policji w LondynieStacja metra: Charing Cross (linie Bakerloo i Northern)

alt=„Historia londyńskich TARDIS”>(Zdjęcie: Kim Fyson, Creative Commons)

To maleńkie pudełko na rogu Trafalgar Square jest (lub było) najmniejszym komisariatem policji w Londynie. Założone w 1926 roku miejsce służyło jako punkt obserwacyjny, z którego policja mogła obserwować protestujących i uczestników zamieszek gromadzących się na Trafalgar Square.

Stacja, wystarczająco duża, aby pomieścić tylko jedną osobę, miała bezpośrednie połączenie ze Scotland Yardem oraz „szczeliny” po bokach, rzekomo przeznaczone do strzelania do uczestników zamieszek. Dziś, patrząc przez okna, nie widzimy bobby'ego, ale imponującą kolekcję mopów. Służy jako magazyn dla miejskich sprzątaczy. Przynajmniej tak nam powiedziano.

10. Cmentarz zwierząt w Hyde Parku

Znaczenie: Dom ponad 300 zmarłych zwierząt. Stacja metra: Marble Arch, Lancaster Gate lub Queensway (linia Central), Hyde Park Corner (linia Piccadilly)

alt=„Historia londyńskiego cmentarza dla zwierząt domowych”>(Zdjęcie: Caroline et Louis Volant, Creative Commons)

W gęstych zaroślach za Victoria Gate Lodge w Hyde Parku znajduje się cmentarz dla zwierząt, na którym znajduje się ponad 300 zmarłych zwierząt, w tym psy, koty, ptaki, a nawet małpy.

Ten wiktoriański klejnot, założony w 1880 roku, według doniesień powstał przez przypadek, gdy portier pan Winbridge pozwolił miejscowej parze pochować tam psa swoich dzieci. W następnym roku spełnił kolejną prośbę, i kolejną, i kolejną... Miejsce jest zamknięte dla publiczności, ale ciekawscy goście mogą zarezerwować wizytę u policji w Hyde Parku.

Very British Problems Roba Temple’a to przezabawne spojrzenie na brytyjską psychikę.

Dodatkowe zdjęcia: Dreamstime

      .