IJzerzenuw: via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën

Veröffentlicht:

Aktualisiert:

Von: wom87

Onze reis naar Catalonië begint met een Via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën, die mijn zenuwen, kracht en mobiliteit in de test brengt

Ik leun uit de rotswand en hoewel ik aan drie verschillende plaatsen ben bevestigd, klopt mijn hart nerveus als ik naar de vloer kijk. Ik ben maar een paar meter erboven, maar hangen aan een ijzeren kiemen en leunend in de afgrond zijn mijn natuurlijke instincten in tegenspraak.

Jordi, onze ervaren gids van Outdoor Adventour, vertelt me ​​dat ik verder moet zitten. "Je moet weten dat je hier zeker bent als je het daar moet doen."

"daarboven" zijn 200 m robuuste kliffen, onderbroken door ijzeren spruiten die in de rotsen worden geschroefd. Samen vormen de spruiten onze Via Ferrata of "Iron Path" de wand van de Tossal de Miravet in Pont de Suert in de Pyreneeën van Lleida in Catalonië.

alt = “Via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën 10 ″> Atlas & Boots Tossal de Miravet in de Catalaanse Pyrenees

Via Ferrata werd voor het eerst in de 19e eeuw gebruikt door boeren in de Europese Alpen om dorpen te verbinden met hogere weiden en later door soldaten in de Eerste Wereldoorlog te worden gebruikt om toegang te krijgen tot pieken voor observatie -artikelen en veldwapens.

Vandaag dient de Via Ferrata om te ontspannen, daarom ben ik in de Catalaanse Pyreneeën op de muur van de Tossal de Miravet.

Uitgenodigd in de regio als onderdeel van een "mysterieuze reis", had ik geen idee tot minuten voor de klim die ik zou proberen via Ferrata. Ik was mentaal onvoorbereid, maar ik wilde het echt proberen.

Peter, die de Queenstown alleen maanden eerder via Ferrata had gedaan, vroeg of ik nerveus was. Ik was vol met vlag en wimpel, echt ervan overtuigd dat via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën in 16.000 voet zou vervagen in vergelijking met de 134 m hoge Nevis Bungy of de sprong uit een vliegtuig. Ik ben niet bang voor hoogtes en ik ben relatief behendig, dus ik vond dat leuk en niet te moeilijk.

alt = "Peter bewijst een professional op onze Via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën als een professional"> Atlas & Boots Peter bewijst een professional

Mijn eerste uitdaging was om de karabijnhonden te beheersen die ons vasthouden. Zoals ik schreef bij het rijden in Montenegro, heb ik onverklaarbare problemen met leringen, sluitingen, ritsen, gespen, knopen en sloten. Op een via ferrata moeten klimmers twee karabijnhaken bevestigen aan een stalen kabel die parallel aan de ijzeren spruiten loopt en van het ene deel van het touw naar het andere schakelen wanneer ze hoger komen.

Een derde karabijnhaak kan aan de sport worden bevestigd als je naar buiten moet leunen - zoals ik nu doe. Jordi vertelt me ​​dat ik in mijn handen moet klappen om ervoor te zorgen dat ik uitkijk. Ik wel en hij grijnst, de eerste indicatie van zijn helling voor onzin.

We vertrokken serieus: Jordi eerst, vervolgens Naomi (onze metgezel van de Tourism Association), dan Peter en uiteindelijk ik. Ik ben blij te zien dat Naomi langzamer is dan ik. (Het spijt me, Naomi, maar niemand is graag de zwakste link!) Jordi helpt haar wat me tijd geeft zonder gênant te zijn. Via Ferratas zijn niet bepaald sierlijk voor beginners.

We gaan hoger langs de eerste van de drie muren en ik schep uit mijn kracht, mobiliteit en sereniteit om verder te stijgen. Ik ben me er helemaal van bewust dat ik verantwoordelijk ben voor mijn eigen veiligheid, die duidelijk onderscheid maakt van bungee of parachutespringen. Met deze activiteiten ben je nooit uit een expert. Hier zou ik me een paar fouten kunnen brengen en hoewel mijn rationele brein weet dat ik absoluut veilig ben, begint mijn linkerbeen op een bepaald moment oncontroleerbaar te trillen. Ik heb nog nooit zoiets meegemaakt en het is me duidelijk dat ik bang moet zijn. Het heeft een vreemde, academische kwaliteit en een verre deel van mij denkt: "Huh, dus het is zo."

alt = "Ik blijf me concentreren op via ferrata in de Catalaanse pyreneeën"> atlas & boots blijven

Ik stam tegen de ijzeren spruiten en adem een ​​paar keer diep om mezelf te stabiliseren. Het gaat echt alleen maar omhoog. Ik herinner me dat kinderen van 14 jaar op de Via Ferrata kunnen zijn in de Catalaanse Pyreneeën, dus het kan echt niet zo moeilijk zijn.

Ik negeer het gevoel van zo blootgesteld te zijn en gaat verder. Al snel bereiken we ons eerste plateau en Naomi en ik Sag opgelucht. Dit is echt iets anders. Noch Peter noch Jordi geloven me als ik zeg dat dit eng is dan bungy.

We nemen even de tijd om te genieten van het uitzicht op de Boi -vallei, de Pont de Suert en de Noguera Ribagorçana River. Oh, de respijtperiode is vluchtig en binnenkort begint het opnieuw.

alt = "Geniet van onze adempauze op onze Via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën"> Atlas & Boots Geniet van een rust op onze Via Ferrata in de Catalaanse Pyrenees

We klimmen hoger en beginnen secties aan te pakken met grote openingen tussen de spruiten, nauwelijks ideaal voor iemand die nauwelijks 5 voet groot is. Al snel bereiken we een "Nepalese brug", een kabelstreng die zich over een afgrond is gestrekt die we te voet moeten oversteken.

Het betreden van de brug is wild en opwindend. Wanneer het touw echter fluctueert, merk ik dat het op de een of andere manier minder eng is dan de Via Ferrata zelf. Misschien is het omdat ik geen karabijnhaak hoef te ruilen, wat me een zeker gevoel geeft. Natuurlijk zou het nog steeds verschrikkelijk zijn om je eigen te verliezen. Ik kan me niet voorstellen wat het betekent voor jezelf om 100 m boven de grond te bengelen.

alt = "Een Nepalese brug oversteken op onze Via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën"> Atlas & Boots Cross een hangbrug

Als ik het midden van de brug bereik, begint Jordi, ons huis dwaas, het touw met zijn voet te zwaaien. Ik ben verbaasd, maar ook geamuseerd en dreigde hem te verslaan als ik in veiligheid ben. Ik vind dat hij niet dezelfde Naomi doet, dus ik denk graag dat hij kan beoordelen wie zijn komedie aankan en wie niet.

Binnenkort zullen we een tweede hangbrug bereiken. We kruisen zo snel, maar uiteindelijk is er een scherpe curve en moet Jordi me om de hoek trekken. Iets verder laat Peter zijn lensdekking boven me vallen en belandt op een nokmeter onder mijn voeten. Ik stap uit, stop het in mijn shirt, klim weer omhoog en geef het hem, James Bond voelt zich dichter dan ooit.

  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
Atlas & Boots

Binnenkort zullen we een tweede plateau bereiken. Jordi zegt dat we relatief langzaam bewegen en vraagt ​​of we willen eindigen of de laatste rotswand proberen. Hij legt uit dat de laatste muur de vreemde ineenstorting heeft en de ijzeren spruiten zijn nog minder en verder uit elkaar.

Naomi en ik kijken elkaar aan en dan opnieuw naar Jordi. "We houden ervan om te stoppen," zeggen we tegelijk en met opluchting.

alt = "Finishlijn op onze Via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën"> Atlas & Boots All Smile on the Finish Line

Ik vond via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën moeilijk, niet alleen omdat ik grotendeels verantwoordelijk was voor mijn eigen veiligheid, maar ook vanwege de duur van de activiteit. Met een parachutesprong of bungee -sprong trekken ze hun moed en maken ze een sprong en de ervaring is over een paar minuten voorbij. Met de Via Ferrata heb je een lange en gespannen activiteitsroute met een extreem hoge intensiteit.

Nu ik het heb gedaan, zou ik het natuurlijk opnieuw willen doen. Ik kan zien dat het ongelooflijk leuk was en het spijt me dat ik de route niet heb voltooid. Natuurlijk is er maar één manier om ermee om te gaan, en dat is om terug te keren naar de Catalaanse Pyreneeën.

Via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën: The Essentials

Was: via Ferrata op de Tossal de Miravet in de Catalaanse Pyreneeën.

  • Lengte: via Ferrata 420 m, een totaal van 2,8 km
  • Verticale meter: via Ferrata 200m, een totaal van 280m
  • Duur: via Ferrata 2-3 uur, plus 20 minuten aan en 40 minuten
  • Moeilijkheidsgraad: medium

Waar: we verbleven in het Hotel L'Aüt in Erill La Vall, een reis van 20 minuten van de Ecem Escola de Muntanya via Ferrata Meeting Point.

Het Hotel L'Aüt is een gezellig hotel in het middeleeuwse dorp Erill La Vall in de Boi -vallei. Het charmante stenen gebouw staat tegenover de Santa Eulàlia d ’Erill La Vall, een van de beroemde romaanse kerken in het gebied.

  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
  • alt = "">
Hotel L’Aüt

De kamers zijn typerend voor gezellige berghutten, met houten luiken, hellende dekens en gestoomde verlichting die een zeer gezellige sfeer creëren.

Het hotel heeft een terras, een woonkamer en een restaurant in handen van het hotel dat een selectie heerlijke lokale gerechten serveert, perfect voor een diner, gevolgd door een wandeling door de pittoreske dorpsstraten.

Wanneer: via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën beschikbaar is van mei tot oktober.

Zoals: via Ferrata in de Catalaanse Pyreneeën worden aangeboden door Outdoor Adventour, een lokaal bedrijf dat wordt geleid door de charismatische CEO Pepo, met de steun van een team van zeer ervaren gidsen, waaronder Jordi, Edu en Marc, die tijdens onze tijd voor ons zorgden.

Neem contact op met het team via de website, per e -mail naar info@outdooradventour.com of telefonisch op +34 973 409 / +34 654 093 295 om activiteiten te regelen en transfers te regelen.

We vlogen naar de luchthaven Barcelona-El Prat (BCN), die een goede verbinding biedt met de rest van Catalonië. Boekvluchten tegen de beste prijzen via Skyscanner.

alt = ">

Openbaarmaking: we reisden naar Catalonië met de steun van het Catalaanse toeristenbord. Alle publicaties zeggen dat, maar we garanderen echt geen positieve rapportage. We zeggen wat we denken - goed en slecht - zodat je goede beslissingen kunt nemen met eerlijk advies.

Missie statement: Atlas & Boots 
 .