Σκοτεινή ιστορία: Η ξενάγηση στην πόλη δείχνει το ναζιστικό παρελθόν του Burgkunstadt

Transparenz: Redaktionell erstellt und geprüft.
Veröffentlicht am

Ο Max Konrad ηγείται μιας ιστορικής περιήγησης στο Burgkunstadt για να δώσει πληροφορίες για τη ναζιστική δικτατορία και την τύχη των Εβραίων πολιτών.

Max Konrad führt einen historischen Rundgang durch Burgkunstadt, um über die Nazi-Diktatur und das Schicksal der jüdischen Bürger zu informieren.
Ο Max Konrad ηγείται μιας ιστορικής περιήγησης στο Burgkunstadt για να δώσει πληροφορίες για τη ναζιστική δικτατορία και την τύχη των Εβραίων πολιτών.

Σκοτεινή ιστορία: Η ξενάγηση στην πόλη δείχνει το ναζιστικό παρελθόν του Burgkunstadt

Ένας νεαρός άνδρας, ο Max Konrad, οδήγησε πρόσφατα μια ομάδα περίπου 30 πολιτών μέσω του Burgkunstadt για να παράσχει πληροφορίες σχετικά με τις σκοτεινές εποχές της ναζιστικής δικτατορίας. Ο Κόνραντ, ένας από τους τέσσερις εθελοντές οδηγούς πόλης, πρόσφερε στους συμμετέχοντες μια ιστορική ξενάγηση που φώτισε το παρελθόν της πόλης και των κατοίκων της σε έξι έως επτά σταθμούς. Η εντυπωσιακή βόλτα έδωσε πολλές πληροφορίες και ιστορίες για τα δραστικά γεγονότα που διαμόρφωσαν την πόλη.

Η ιστορία του Burgkunstadt έδειξε μια πόλη σε αναταραχή μετά τον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο και τις συνέπειες της οικονομικής κρίσης στη Δημοκρατία της Βαϊμάρης. Το 1928 η Bahnhofstrasse στρώθηκε και το 1930 εισήχθη το πρώτο σύστημα συλλογής σκουπιδιών. Το πολιτικό τοπίο άλλαξε άρδην όταν ο Αδόλφος Χίτλερ διορίστηκε Καγκελάριος στις 30 Ιανουαρίου 1933. Αυτό οδήγησε στην απόλυση του δημάρχου Hans Agath και στο διορισμό του Δρ. Leo Feuersinger και δέκα δημοτικών συμβούλων του NSDAP.

Εβραϊκή ζωή στο Burgkunstadt

Η εβραϊκή ζωή παίζει κεντρικό ρόλο στην ιστορία της πόλης. Το 1851 ιδρύθηκε ένα εβραϊκό σχολείο στο Feuerweg 19, το οποίο λειτούργησε μέχρι τον Νοέμβριο του 1938. Η μοίρα των Εβραίων πολιτών έληξε τραγικά όταν ο Ignaz Steinbock απελάθηκε και δολοφονήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1942. Από τους 53 Εβραίους πολίτες που ζούσαν ακόμα στο Burgkund, μόνο στο 1933 ήταν ακόμα εγγεγραμμένοι Το 1939, και μέχρι το 1942 ο αριθμός είχε πέσει στους 13. Πολλοί από αυτούς απειλήθηκαν από έναν όχλο που κατέστρεψε την πόλη κατά τη νύχτα του πογκρόμ του 1938.

Η πόλη αγόρασε τη συναγωγή και το εβραϊκό νεκροταφείο στις 10 Νοεμβρίου 1938 για 1.000 Ράιχσμαρκ αντί να τα πυρπολήσει. Ωστόσο, οι υπόλοιπες εβραϊκές οικογένειες υπέστησαν τρομερά αντίποινα. Η οικογένεια Banemann, η οποία μετανάστευσε το 1939, επηρεάστηκε επίσης από αυτά τα μέτρα. Ο ιστορικός της πόλης Rudi Fetzer μίλησε πρόσφατα για την απέλαση των τελευταίων Εβραίων πολιτών από το Burgkunstadt, που έγινε το 1942, σε μια διάλεξη με αφορμή την 80ή επέτειο από αυτά τα τρομερά γεγονότα. Ο Fetzer θυμήθηκε ότι μεγάλωσε στην πρώην εβραϊκή συνοικία και ανέφερε μια συναισθηματική επίσκεψη από τον γιο ενός Εβραίου κατασκευαστή υποδημάτων που ήθελε να επισκεφτεί τον τάφο των προγόνων του.

Οι οικονομικές συνθήκες και οι συνέπειές τους

Η οικονομική κατάσταση στο Burgkunstadt επηρεάστηκε σε μεγάλο βαθμό από τη ναζιστική δικτατορία. Ο Friedrich Baur ίδρυσε την Baur Versand το 1925, η οποία έχτισε ένα νέο κτίριο το 1936 και ανέλαβε το εργοστάσιο υποδημάτων Iglauer το 1938. Οι εθνικοσοσιαλιστές περιόρισαν τις πωλήσεις ταχυδρομικών παραγγελιών, γεγονός που οδήγησε σε μείωση του αριθμού των εργαζομένων. Ένας πλούσιος θαμώνας, το εργοστάσιο υποδημάτων Püls, παρήγαγε 5.000 ζευγάρια παπούτσια την ημέρα στα καλύτερά του.

Στον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, 242 κάτοικοι του Μπουργκούνσταντ πέθαναν, που αντιστοιχεί στο 10% του πληθυσμού, και όλοι οι Εβραίοι που δεν μπόρεσαν να μεταναστεύσουν δολοφονήθηκαν. Οι αδιανόητες συνθήκες κατά την απέλαση των Εβραίων πολιτών, που μεταφέρθηκαν με ειδικό τρένο στο Krasnystaw της Πολωνίας, χαρακτηρίστηκαν από απάνθρωπες συνθήκες και ένα ταξίδι 66 ωρών χωρίς τουαλέτες ή πόσιμο νερό. The deportation of ten Jews, including five-year-old Hans-Peter Steinbock, took place on April 24, 1942.

Συνολικά, η περιοδεία, η οποία διαρκεί περίπου δύο ώρες, φωτίζει τις πολυάριθμες πτυχές της ιστορίας του Burgkunstadt και έγινε αντιληπτός από τους πολίτες ως ένα σημαντικό αναμνηστικό. Οι εκδηλώσεις και οι διαλέξεις ενισχύουν τη μνήμη των γεγονότων του παρελθόντος, τα οποία προορίζονται να διατηρηθούν ζωντανά μέσα από τον πολιτισμό της μνήμης.

Quellen: