De Godwaanzin: Javier Cercas onthult de geheimen van paus Franciscus!
Javier Cercas beschrijft de uitdagingen en kansen van de kerk in de 21e eeuw in zijn nieuwe boek over paus Franciscus.

De Godwaanzin: Javier Cercas onthult de geheimen van paus Franciscus!
In een opmerkelijke release heeft de Spaanse schrijver Javier Cercas zijn nieuwe boek uitgebracht, getiteld‘De gek van God aan het einde van de wereld’gepresenteerd. Dit werk, gepubliceerd in 2025, werd gepubliceerd ter gelegenheid van de dood van paus Franciscus. Cercas, die zichzelf een atheïst en antiklerik noemt, biedt in dit boek een bot en onpartijdig perspectief op de katholieke kerk en haar leider.
Het boek bestaat uit 488 pagina's waarin Cercas zijn ervaringen beschrijft tijdens een reis met de paus naar een kleine katholieke gemeenschap in Mongolië. Zijn benadering van Franciscus en de Kerk wordt uitgevoerd met nieuwsgierigheid, zonder zijn kritische houding te verbergen. Cercas belicht zowel de positieve als de negatieve aspecten van het pontificaat, waardoor een niet-geïdealiseerd profiel van Franciscus ontstaat dat ook zijn tekortkomingen en uitdagingen omvat.
De persoonlijke dimensie
Een centraal aspect van Cercas’ boek is zijn persoonlijke band met het onderwerp. Het feit dat zijn moeder katholiek is en aan de ziekte van Alzheimer lijdt, voegt een diepere emotionele dimensie toe aan zijn reflecties. Bijzonder indrukwekkend is de discussie over het eeuwige leven, een onderwerp dat de auteur diep raakt.
Cercas gaat ook in op de demografische achteruitgang van de kerk en vraagt zich af of de kerk vernieuwing zou kunnen ervaren als alle christenen blijk zouden geven van de vastberadenheid van de missionarissen in Mongolië. Katholieken vragen vaak of de auteur bekeerd is, wat wijst op zijn kritische betrokkenheid bij het geloof.
Franciscus: Een man in de strijd
Hoe katholisch.de Volgens rapporten beschrijft Cercas paus Franciscus als een man die zich bewust is van zijn zwakheden en daar intens tegen strijdt. Ondanks zijn positie als ‘man van macht’ is hij er niet in geslaagd al zijn visionaire ideeën in de praktijk te brengen, omdat hij gelooft dat de kerk nog niet klaar is voor deze veranderingen.
Cercas benadrukt dat de paus in zijn geboorteland Argentinië werd geconfronteerd met een tegenstrijdig en ambitieus karakter dat soms autoritaire trekjes aannam. Hij gebruikt het beeld van keizer Constantijn om de historische band tussen het katholicisme en de politiek te illustreren, die hij schadelijk vindt.
Met het oog op de opvolger van Franciscus merkt Cercas op dat hij na de dood van de paus geen ‘contrarevolutie’ verwacht. Hij benadrukt dat Franciscus veel kardinalen heeft benoemd die een aanzienlijke invloed zouden kunnen hebben op de toekomstige richting van de kerk. Deze observaties zijn bijzonder relevant in het huidige debat over de toekomstige uitdagingen van de katholieke kerk.
Over het geheel genomen is het boek van Javier Cercas een veelzijdig onderzoek van een van de meest invloedrijke religieuze leiders van vandaag, verrijkt met persoonlijke ervaringen en diepe reflecties over de staat van de kerk.